Najważniejsze zasady pracy metodą sylabową

•  Zajęcia zawsze rozpoczynają się od ćwiczeń łatwych, z których wykonaniem dziecko nie będzie miało trudności;
•  Dziecko rozpoczyna kolejny etap czytania pod warunkiem opanowania poprzedniego;
•  Ważne jest, by pamiętać o przechodzeniu od prawopółkulowego czytania (globalnego, symultanicznego – samogłoski, onomatopeje, całe wyrazy) do lewopółkulowego (sekwencje – sylaby). Dążymy do tego, by dziecko wyko-nywało sprawnie ćwiczenia odczytywania sylab i układania z nich wyrazów.
• Forma ćwiczeń pozwala na zastosowanie konwencji zabawy, w której wykorzystać można aktywność i działanie dziecka. Przygotowany materiał sylabowy i wyrazowy pozwala na zastosowanie go w różnorodnych grach i zabawach;
•  Należy pamiętać o ciągłym przeplataniu zadań z zeszytów ćwiczeniami ogólnorozwojowymi, zwłaszcza ćwiczeniami pamięci sekwencyjnej i symul-tanicznej, ćwiczeniami analizy i syntezy wzrokowej oraz ćwiczeniami układania szeregów i sekwencji tematycznych i atematycznych. Ćwiczenia ogólnorozwojowe wspomagają naukę czytania;
• Poszczególne głoski wprowadzane są w sylabach, a nie w izolacji – nie uczymy głoskowania (nie podajemy dziecku nazw liter). Sylaby są powtarzane, rozpoznawane i odczytywane w opozycjach, według porządku: od sylab otwartych do zamkniętych, od zbudowanych z prymarnych spółgłosek do sekundarnych, od najbardziej skontrastowanych do jak naj-mniej zróżnicowanych. Ta umiejętność rozróżniania dotyczy zarówno zmy-słu słuchu, jak i wzroku;
• Pracujemy według zasady: 1. powtarzanie, 2. rozumienie (rozpoznawanie), 3. nazywanie (odczytywanie). Dziecko powtarza poszczególne samogłoski, sylaby i wyrazy, następnie nauczyciel sprawdza, czy dziecko rozumie (rozpo-znaje) wskazaną sylabę (Nauczyciel pyta: Gdzie jest…?). Ostatnim krokiem jest nazywanie (czytanie) sylab.
•  Podczas układania, czytania itp. zawsze zachowujemy kierunek od strony lewej do prawej, zgodnie z obowiązującą zasadą podczas czytania i pisania w języku polskim;
•  Stosujemy technikę odwracania ról: najpierw my uczymy dziecko, potem dziecko uczy nas;
•  Pamiętamy, aby zwracać się do dziecka prostym językiem oraz  sprawdzać, czy rozumie ono polecenia;
•  Ten sam materiał powtarzamy wielokrotnie, aż do dobrego opanowania (z obserwacji klinicznych wynika, iż najdłużej trwa przyswojenie pierwszego etapu czytania, odpowiadającego pierwszemu zeszytowi ćwiczeń, dlatego materiał w nim zawarty jest najobszerniejszy).

NAUCZ  MNIE CZYTAĆ!

Z obserwacji wynika, iż nauka metodą symultaniczno –sekwencyjną wyzwala w dziecku pozytywne emocje i nastawienie do czytania. Umiejętność czytania pozwala uczniowi na wysoką samoocenę w klasie pierwszej i ułatwia naukę, co działa motywująco i aktywizująco. Wzrasta wyraźnie jego kompetencja komunikacyjna, a czytanie ze zrozumieniem umożliwia szybkie wykonywanie zadań szkolnych. Dzieci uczą się łatwo, szybko, z ciekawością i przyjemnością.